Rain,Tear And Sweat

دیشب بالأخره موسیقی متن فیلم چانگکینگ اکسپرس رسید دستم (دانلود) و همون اول از همه افتادم دنبال اون قطعه ای که پلیس شماره 223 و بریجیت لین وقتی تو ی کافه همدیگرو میبینن داره پخش میشه، همونجایی که پلیس داره سعی می کنه به یه زبونی با زن حرف بزنه...خوشبختانه زود هم پیدا شد و متأسفانه مثل هر قطعه ی محبوب دیگه ای نمی تونم از شنیدنشدست بردارم، اونقدر گوشش می دم تا نابودش کنم!وقتی رفتم بخوابم ناخودآگاه به این فکر افتادم که اگه یه روز این دنیا بخواد نابود بشه به اونمأموری که اومده نابودش کنه چی بگیم،چه  دلیلی بیاریم که منصرف بشه، دست کم یه مهلت بده؟ (البته شاید خیلی هم ناخودآگاه نباشه و بدلیل آلبومی باشه که دیشب گرفتم) زود یاد همین موسیقی جز کافه ای افتادم، یاد کاپرا افتادم، دیدم خوبه بهش "چه زندگی محشری" رو نشون بدیم، اگه همون اول عاشق بدفورد فالز و جرج بیلی ما نشد ادامه می دیم، اگه سر اون صحنه بعد از پریدن همه توی آب مشکلش حل نشد ادامه می دیم، اگه اون صحنه ی سنگ به شیشه زدن جرج و مری رو دید و بی خیال نشد ادامه می دیم،اگه تو پایان فیلم عاشق همه چی نشد و بازم خواست تصمیمشو عملی کنه دیگه بنظرتون چی می تونه جلوشو بگیره؟ موسیقی جز کافه ای باشه و یه کریسمس برفی هم باشه و بدفوردفالز هم باشه آدم دیگه چی می خواد آخه؟