کوتاه مث آه

مثلی عربی می‌گوید روح به سرعت شتر حرکت می‌کند. در حالی که بیشتر ما بر اساس ساعت و تقویم، روزگار می‌گذرانیم، روح ما، جایگاه قلب‌مان، زیر بار خاطرات عقب می‌افتد.

...

با عبور در طی زمان، شتر سبک‌بارتر و سبک‌بارتر شد، خاطرات و عکس‌هایی را مدام از کوله‌ی پشت‌اش به‌دور می‌انداخت و پخش صحرا می‌کرد و اجازه می‌داد باد آنها را در شنزار دفن کند و به تدریج شتر چنان سبک‌بار شد که می‌توانست به روش خاص خودش حتا چهارنعل بتازد - تا این‌که این موجود خسته، روزی در واحه‌ی کوچکی به نام زمان حال، سرانجام با بقیه‌ی «من» همگام شد.

جستارهایی در باب عشق - آلن دو باتن